Dyskryminacja

Z dyskryminacją mamy do czynienia, gdy człowiek jest traktowany niekorzystnie ze względu na cechy na które nie ma wpływu (wiek, pochodzenie, płeć, orientacja) lub takie, które w danej sytuacji nie powinny mieć znaczenia lub wpływać na traktowanie lub dostęp osoby do przestrzeni czy usług (religia, wykonywany zawód). To, które z cech rzeczywiście powinny się kwalifikować może być kwestią dyskusyjną.

Ochrona prawna w Polsce

Konstytucja RP powinna gwarantować obywatelom różność wobec prawa.

1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. 2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

W szczególności mówi też o równości mężczyzn i kobiet

1. Kobieta i mężczyzna w Rzeczypospolitej Polskiej mają równe prawa w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym. 2. Kobieta i mężczyzna mają w szczególności równe prawo do kształcenia, zatrudnienia i awansów, do jednakowego wynagradzania za pracę jednakowej wartości, do zabezpieczenia społecznego oraz do zajmowania stanowisk, pełnienia funkcji oraz uzyskiwania godności publicznych i odznaczeń.

Niestety, w praktyce interpretacja tych zapisów jest różna i wcale nie muszą gwarantować one ochrony. Bardzo dobrymi przykładami istniejących nierówności jest chociażby różny dla kobiet i mężczyzn wiek emerytalny, brak równości małżeńskiej^{[potrzebny przypis]}, różnica w dostępie do usług publicznych ze względu na zamożność^{[potrzebny przypis]} czy przykłady dyskryminacji przedstawicielu tych usług^{[potrzebny przypis]}.