Edytujesz Source:Standardy edukacji seksualnej w Europie (sekcja)

==== Różnorodność w podejściu do edukacji seksualnej w Europie ====
Podrozdział ten zaczyna od zaznaczenia różnic pomiędzy krajami w tym, w jakim wieku dzieci zaczynają edukację seksualną. Podkreśla jednak, że różnice te często wynikają z rozumienia czym edukacja seksualna jest i kraje, które zaczynają wcześniej, rozumieją ją bardziej w kontekście związków międzyludzkich. Dokument mówi, że tak rozumiana edukacja seksualna powinna być elementem wychowania przez rodziców, już od narodzin poprzez wiedzę o kontaktach cielesnych, cieple, bliskości i wynikającej z nich przyjemności.

Następnie podkreślona jest potrzeba dostosowania edukacji seksualnej do wieku czy raczej rozwoju. Oznacza to, chociażby niewnikanie w szczegóły, które na danym etapie są zbędne. Jako przykład odpowiedzi na pytanie "''skąd się biorą dzieci''" zadane przez czterolatka, podano "z brzuszka mamy" jako wystarczającą. Za nieodpowiednie uznano odpowiedź "''jesteś jeszcze za mały na takie pytania''".

===== Edukacja seksualna jako przedmiot wielodyscyplinarny =====
Podrozdział zaczyna się od wymienienia przedmiotów, takich jak biologia, wiedza o społeczeństwie, nauki społeczne, przedmioty dotyczące promocji zdrowia, filozofia, religia, języki czy zajęcia sportowe jako takie, w ramach których zagadnienia edukacji seksualnej są realizowane. Zaznaczono jak różnice w dziedzinie wpływają na omawiane zagadnienia oraz metody nauczania. Biologia i nauki medyczne dotyczą przede wszystkim aspektów fizycznych, podczas gdy nauki humanistyczne większą uwagę poświęcają kwestiom socjologicznym, interaktywnym lub też moralnym i etycznym. Dokument promuje powierzenie edukacji seksualnej różnym nauczycielom lub zatrudnienie specjalistów spoza szkoły. Jako przykłady takich specjalnie przeszkolonych do prowadzenia edukacji seksualnej podano lekarzy, pielęgniarki, położne, specjalistów pracujących z młodzieżą i psychologów.

Wg dokumentu istotne jest dążenie, aby edukacja seksualna była przedmiotem obowiązkowym, ze względu na uwagę, jaka jest poświęcana na przedmiot. Mowa jest także o panującym trendzie, uniemożliwiania wypisywania się z tych zajęć. Wspomniano, że wielu rodziców jest to na rękę, ponieważ zwalnia ich to z obowiązku samodzielnego omawiania tych tematów z dziećmi. Podkreślono, że przedmiot ten rzadko kończy się egzaminem i postuluje, że zwiększyłoby to zainteresowanie uczniów.

Podrozdział zachęca też do współpracy szkoły z rodzicami oraz podkreśla, że szkoła nie jest jedyną instytucją biorącą udział w edukacji seksualnej uczniów.